De vrijheid in Nepal
Een enorme opsteker voor de christenen in Nepal is de verkiezingswinst van de communisten/maoïsten, begin december. Er druppelen nog wat verkiezingsuitslagen binnen, maar het is nu al duidelijk dat de linkse partijen ongeveer 70% van de zetels in het parlement binnen sleepten, tegen ongeveer 14% voor de Congress Party, die het christelijke geloof onmogelijk wilde maken. Congress had de regering van het land in handen en wordt verantwoordelijk geacht voor de enorme corruptie. De stemmenaantallen verschilden niet zoveel, maar door het districtenstelsel werd het verlies voor de Congress Party erg groot. De koningspartij, die nog fanatieker is dan de Congress Party, was de vierde partij in grootte in Nepal, maar werd nu de vijfde partij in grootte. Ze werd voorbijgestreefd door de Unie van Socialisten.
Spanningen levert het ook op. India zal de nieuwe regering zeker gaan tegenwerken, omdat deze op de hand van China is.
Waarom blijdschap met een communistische overwinning? De Congress Party en haar bondgenoten hebben het verbruid bij de 1,6 miljoen chrsitenen in Nepal. Ze schurken zo dicht tegen India aan, dat het zelfstandige voortbestaan van Nepal in het geding kwam – en ze hebben openlijk partij gekozen voor het opheffen van de religieuze neutraliteit van de staat. Openlijk werd er op t.v. door politici al gezinspeeld op een enorme christenvervolging. Want de kerk groeit enorm snel in Nepal. Sommigen willen daar met grof geweld – en hulp van India - een einde aan maken.
K.P. Oli wordt de nieuwe eerste minister (die in Nepal meer macht heeft dan de president, net als in India). Hij gaat de nieuwe regering vormen. Twee maal heb ik hem ontmoet. Eens bij de goeroe van de Kirati, een andere keer op een vergadering van Rotary in Kathmandu. Ik kreeg nog een complimentje van hem, omdat ik als enige van de sprekers binnen de tijd bleef. Hij staat bekend als een kundig leider, maar is nogal anti-India (net als de bevolking, naar uit de verkiezingsuitslag blijkt). India heeft te veel geprobeeerd Nepal tot een deelstaat van India te maken, met het organiseren van maandenlange grensblokkades en dergelijke. Maar dat laat wel zien dat er spannende tijden te wachten staan. Nepal is voor meer dan 90% voor brandstof/doorvoer/handel aangewezen op India. En India zal zich met hand en tand verzetten tegen een toenemende invloed van China in Nepal…
Ter verklaring voor wie niets van de Nepalese politiek weet. Velen krijgen de kriebels als het over communistisch of nóg linkser gaat. Maar de conmmunisten in Nepal zijn te vergelijken met de sociaal-democraten in Europa, en de maoïsten zijn nogal verdeeld, maar hebben hun oorspronkelijke revolutionaire opinie al lang verlaten. Daar valt namelijk geen land mee te besturen. Maar dat sommigen van hen nog steeds luchtfietsers zijn, kan ik niet ontkennen. Hun grote boegbeeld is de heer Bhattarai – die in 2003 met die verrotte ‘revolutie’ begon - die momenteel een toonbeeld is van redelijkheid en democratische gezindheid.